En toen stond België even stil...

Afgelopen dinsdag stond het leven plots even stil...

Aanslagen in Zaventem en Brussel,we hadden het ergens wel verwacht maar het komt hard aan daar zijn we het allemaal over eens.

Dit had misschien voorkomen kunnen worden maar achteraf is praten altijd makkelijker...

Ik deel mijn medeleven aan de slachtoffers en nabestaanden maar misschien ook hier even bij stil staan;die mannen/jongens zijn ook iemand zijn of haar zoon/zonen.

Wat gaat er door het hoofd van die ouders,broers,zussen en andere familieleden?

Ik mag er niet aan denken dat mijn tieners ooit iets zullen doen wat totaal niet kan,omdat ze gebrainwasht zijn door fanatiekelingen met waanideeën. 

Zelf wil ik toch met hoop naar de toekomst kijken,met ♥ en verdraagzaamheid.

Veel zin om vandaag over anderen zaken te bloggen heb ik niet.

Groetjes Carla

Follow my blog with Bloglovin